Перевод: с латинского на русский

с русского на латинский

ex (e) contrario

  • 1 A contrario, per inductiōnem, a principio causae sufficientis

    От противного, с помощью наведения, по принципу достаточного основания.
    Перечисление различных методов доказательства в формальной логике.
    Магистр не слушал студента, даже закрывал глаза, чтобы и не видать его, и продолжал со всем хладнокровием математика, читающего лекцию о мнимых корнях, и со всею ясностию геометрического анализа употребляя одни, законом определенные, формы доказательства - a contrario, per inductionem, a principio causae sufficientis. (А. И. Герцен, О себе.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > A contrario, per inductiōnem, a principio causae sufficientis

  • 2 A contrario

    От противного.
    В логике - метод доказательства, заключающийся в доказательстве невозможности положения, противоречащего доказываемому.

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > A contrario

  • 3 Argumentum a contrario

    лог.
    Доказательство от противного - доказательство невозможности положения, противоречащего доказываемому.

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Argumentum a contrario

  • 4 Ex contrario

    лог.
    Из противоположного. Один из приемов доказательства.

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Ex contrario

  • 5 A contrario

    доказывать от противного

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > A contrario

  • 6 contrarium

    contrārium, ī n. [ contrarius ]
    2) противоположность, контраст ( comparare contraria C)
    ex (e) contrario C, Nep etc. и per c. Dig — напротив, наоборот
    3) ритор. противоположение, антитеза C, rhH.

    Латинско-русский словарь > contrarium

  • 7 contrarius

    I contrārius, a, um [ contra ]
    1) лежащий напротив, противолежащий (collis Cs; tellus contraria Phrygiae O)
    2) противный, обратный, встречный
    3) противоположный (opiniones Q; casus C)
    nihil est tam contrarium rationi et constantiae, quam fortuna C — ничто так не противоречит рассудку и порядку, как случайность
    disputare in partes contrarias C — спорить, за и против
    4) враждебный, вражеский (alicui V, Ph)
    5) вредный, гибельный (loca avibus contraria Lcr; hoc facere contrarium est Col)
    II contrārius, ī m.
    противник, враг (alicujus, alicujus rei Vtr etc.)

    Латинско-русский словарь > contrarius

  • 8 Lucus a non lucendo

    Lucus ( роща) от "non lucet" ( не светит).
    Пример нелепой этимологии "по противоположности", вызывавшей насмешки уже у древних грамматиков; употребляется для обозначения нелепого, противоположного действительности названия, вывода и т. п.
    Квинтилиан, "Обучение оратора", I, 6, 34:
    Etiamne a contrariis aliqua sinemus trahi, ut "lucus", quia umbra opacus parum luceat? "Допустим ли мы, чтобы некоторые слова объяснялись "по противоположности", например слово "lucus" (роща) выводилось из того, что lucus, обладая густой тенью, мало lucet (светит)?"
    О, великолепный парламентарий либерализма! О, несравненный вождь "конституционного" (lucus a non lucendo: "конституционного" по случаю отсутствия конституции) центра, кадетско-октябристского центра! (В. И. Ленин, Сожаление и стыд.)
    Я могу констатировать и действительный характер автора присланной Вами брошюры... Ибо он католический священник ордена Барнабитов, отец Тонфини ди Кваренги. Псевдоним избран им a contrario, как lucus называется так a non lucendo. (В. С. Соловьев - М. М. Стасюлевичу, 29.VI 1891.)
    Во время войны за освобождение (lucus a non lucendo) правительства воспользовались сворой факультетских ученых и поэтов, толкая их на то, чтобы они повлияли на народ в интересах их корон. (Генрих Гейне, французские дела.)
    Фамилия учителя служила ему темой бесконечных рассуждений - Он склонен был думать, что носил имя Холидей [ holiday (англ.) - праздник - авт. ], quasi lucus a non lucendo, потому что устраивал весьма мало праздников своим ученикам. (Вальтер Скотт, Кенилворт.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Lucus a non lucendo

  • 9 Доказательство от противного

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Доказательство от противного

  • 10 Из противоположного

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Из противоположного

  • 11 От противного

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > От противного

  • 12 От противного, с помощью наведения, по принципу достаточного основания

    A contrario, per inductionem, a principio causae sufficientis

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > От противного, с помощью наведения, по принципу достаточного основания

  • 13 contrarius

    1) противоположный: contr. consensus s. dissensus (1. 80 D. 46, 3. 1. 35 D. 50, 17);

    sub contrariis conditionibus legare aliquid (1. 27 D. 31. 1. 3 D. 36, 3. 1. 8 § 1 D. 46, 5);

    contraria actio s. contrarium judicium, a) иск обратный, направленный на обратное требование добавочных сторон сделки, которые прямо предусмотрены не были, - в противоп. actio directa s. principalis, s. rectum judicium (1. 2 J. 4, 1 D. 1. 6 § 7 D. 3, 2. 1. 17 § 1. 1. 18 § 4 D. 13, 6), напр. actio contr. commodati, ссудопринимателя против ссудодателя (commodans);

    contr. actio, contr. judicium mandati, иск уполномоченного прот. доверителя о возврате необходимых по исполнению уполномочия издержек (1. 46 § 5 D. 3, 3. 1. 14 D. 6, 2. 1. 54 § 1 D. 17, 1);

    contr. judic. depositi, иск принимателя поклажи против покладчика (1. 5 pr. D. 16, 3);

    contr. a. pigneraticia (см.);

    contr. tutelae actio s. judicium (tit. D. 27, 4. 1. 28 D. 4, 4. 1. 5 D. 27, 5. tit. C. 5, 58);

    b) actio contr. = negatoria (1. 8 pr. D. 8, 5). - Contrarium (subst.); противоположность, ип contrarium agi (1. 153 D. 50, 17);

    ex contrario s. per contrarium, тк. in contrarium, напротив того (1. 8 § 1 D. 2, 4. 1. 22 D. 4, 4. 1. 56 § 1 D. 35, 2. 1. 69 D. 36, 1. 1. 82 D. 50, 16).

    2) противный: contrarium consensui (1. 116 pr. D. 50, 17), bonae fidei judicio (l. 23 eod.) 3) неблагоприятный: contr. fortuna uti (1. 75 pr. D. 36, 1): contr. sententiam accipere (1. 29 § 1 D. 44. 2).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > contrarius

  • 14 ex

    (praep.) 1) из, на вопрос - откуда? из чего? напр. ex bonis esse (см. bona s. 5): ex bonis defuncti esse (1. 29 pr. D. 20, 1); (1. 3 § 3 D. 22, 1); (1. 50 § 3 D. 15, 1);

    ex re alicuius acquirere (см. res. s. 2); (1. 71 § 7 D. 29, 2);

    partem ex fundo vindicape (1, 13 § 4 D. 23. 5);

    ex pluribus unus (1. 42 D. 26, 7);

    alius ex amicis (1. 6 D. 34, 5);

    ex duobus reis promittendi s. stipulandi alius, alter (1. 7. 12. 16. 18 D. 45, 2);

    ex ea familia (1. 195 § 1 D 50, 16);

    ex latere, ex transverso (см.); е contrario, ex diverso (см.); на вопрос: при каком обстоятельстве: rapere ex incendio, ruina, naufragio (1. 1 pr. § 2 D. 47, 9);

    emere ex auctione (1. 2 § 8 D. 41, 4).

    2) сообразно, по = secundum: напр. verbum: ex legibus sic accipiendum est: tam ex legum sententia, quam ex verbis (1. 6 § 1 D. 50,16);

    ex lege capere pignus (1. 29 § 7 D. 9, 2);

    e lege locationis (1. 1 § 3 D. 43, 9. cf. 1. 51 pr. 1. 60 § 3 D. 19, 2);

    ex personis causisque constituere (1. 38 D. 6, 1. cf. 1. 3 § 4 D. 43, 30); (1. 3 § 12 D. 43, 29);

    ex animi propositione (1. 3 D. 48, 5. 1. 225 D. 50, 16);

    ex voluntate alicuius (1. 8 pr. D. 3, 3. 1. 46 D. 4, 4).

    3) при означ. причины, происхождеция, источника, вследствие, из, в: ius civile, quod ex legibus etc. venit;

    ex iure gentium introdducta bella etc. (1. 5. 7 pr. D. 1, 1);

    ex eo appellari quod etc. (1. 4 § 2 D. 1, 5); (1. 1 pr. D. 44, 7);

    teneri ex delicto (1. 38 D. 50, 17);

    ex dolo alterius (1. 21 § 2 D. 15, 1);

    lucrari ex dolo defuncti (1. 1 § 6 D. 2, 10);

    ex culра conveniri (1. 41 D. 26, 7);

    usuras ex mora exigere (1. 10 § 1 D. 39, 4);

    ex emto teneri, agere etc. (см. emere); (1. 3 § 10 D. 26, 10);

    causae, ex quibus in integr. restitui potest (1. 51 pr. D. 3, 3);

    er iusta causa abesse (1. 31 § 2 D. 3, 5);

    ex causa ratio edenda est (1. 1 § 9. 10 D. 2, 13);

    ex necessitate fieri (1. 17 D. 23, 1);

    ex officio suo facere (1. 4 D. 48, 11); (1. 27 D. 20, 1);

    ex vulnere mortuus servus (1. 46 D. 9, 2);

    ex corporis vitio accidere (1. 4 § l D. 21, 1);

    ex facto, postfacto (см.).

    4) no поводу, по отношению: ex re familiari - de re publica, operis novi nunciatio facta (1. 7 § 14 D. 2, 14); (1. 32 D. 48, 19);

    audire ex interdictis (1. 1 § 6 D. 1, 12);

    ex asse, ex parte heredem scribere (1. 19 D. 28, 2. 1. 72 D. 28, 5. 1. 142 D. 50, 16); (1. 19 pr. D. 29, 1).

    5) от, при означ. автора, виновника: damnum datum ex coactis ab alio (1. 2 § 12 D. 47, 8);

    coactus ex fideicommissario (1. 38 § 3 D. 28, 6).

    6) от (кем), ex hostibus capere, redimere (1. 20 D. 24, 3. 1. 3 § 21 D. 41, 2);

    desiderari ex persona aliqua (1. 7 § 2 D. 2, 8);

    fideicomm. relinquere ex aliquo (1. 2 D. 32);

    appellare ex sententia (1. 19 D. 49, 1).

    7) с, для определения времени, с которого что-нб. ведет свое начало, ex die (см. dies s. 2 а);

    ex eo tempore (1. 39. 42 D. 29, 1);

    ex quo;

    ex eo, ex quo;

    exinde, ex quо (1. 4 § 6 D. 1, 16. 1. 19 § 6 D. 21, 1. 1. 20. 28. § 1. 1. 37 § 2 D. 26, 7);

    ex testamenti facti tempore, an ex mortis numerari (1. 41 § 15 D. 40, 5);

    heres scriptus ex tempore, противоп. in tempus (1. 19 § 1 D. 29, 1);

    ex conditione vel in conditionem heredem facere (1. 15 § 4 eod.);

    ex continenti (см. continens s. 2);

    e vestigio (см. vestigium s. 4);

    ex tempore (см. tempus s, d);

    ex integro (см. integer s. 4).

    8) для обозначения должности, которую кто-нб. занимал: ex Quaestore sacri palatii (бывший quaestor), ex Praefecto praetorio;

    ex Consule (C. summa reip. § 2);

    ex Magistro officiorum dignitas (1. 1 C. 12, 16).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > ex

  • 15 e

    (praep.) 1) из, на вопрос - откуда? из чего? напр. ex bonis esse (см. bona s. 5): ex bonis defuncti esse (1. 29 pr. D. 20, 1); (1. 3 § 3 D. 22, 1); (1. 50 § 3 D. 15, 1);

    ex re alicuius acquirere (см. res. s. 2); (1. 71 § 7 D. 29, 2);

    partem ex fundo vindicape (1, 13 § 4 D. 23. 5);

    ex pluribus unus (1. 42 D. 26, 7);

    alius ex amicis (1. 6 D. 34, 5);

    ex duobus reis promittendi s. stipulandi alius, alter (1. 7. 12. 16. 18 D. 45, 2);

    ex ea familia (1. 195 § 1 D 50, 16);

    ex latere, ex transverso (см.); е contrario, ex diverso (см.); на вопрос: при каком обстоятельстве: rapere ex incendio, ruina, naufragio (1. 1 pr. § 2 D. 47, 9);

    emere ex auctione (1. 2 § 8 D. 41, 4).

    2) сообразно, по = secundum: напр. verbum: ex legibus sic accipiendum est: tam ex legum sententia, quam ex verbis (1. 6 § 1 D. 50,16);

    ex lege capere pignus (1. 29 § 7 D. 9, 2);

    e lege locationis (1. 1 § 3 D. 43, 9. cf. 1. 51 pr. 1. 60 § 3 D. 19, 2);

    ex personis causisque constituere (1. 38 D. 6, 1. cf. 1. 3 § 4 D. 43, 30); (1. 3 § 12 D. 43, 29);

    ex animi propositione (1. 3 D. 48, 5. 1. 225 D. 50, 16);

    ex voluntate alicuius (1. 8 pr. D. 3, 3. 1. 46 D. 4, 4).

    3) при означ. причины, происхождеция, источника, вследствие, из, в: ius civile, quod ex legibus etc. venit;

    ex iure gentium introdducta bella etc. (1. 5. 7 pr. D. 1, 1);

    ex eo appellari quod etc. (1. 4 § 2 D. 1, 5); (1. 1 pr. D. 44, 7);

    teneri ex delicto (1. 38 D. 50, 17);

    ex dolo alterius (1. 21 § 2 D. 15, 1);

    lucrari ex dolo defuncti (1. 1 § 6 D. 2, 10);

    ex culра conveniri (1. 41 D. 26, 7);

    usuras ex mora exigere (1. 10 § 1 D. 39, 4);

    ex emto teneri, agere etc. (см. emere); (1. 3 § 10 D. 26, 10);

    causae, ex quibus in integr. restitui potest (1. 51 pr. D. 3, 3);

    er iusta causa abesse (1. 31 § 2 D. 3, 5);

    ex causa ratio edenda est (1. 1 § 9. 10 D. 2, 13);

    ex necessitate fieri (1. 17 D. 23, 1);

    ex officio suo facere (1. 4 D. 48, 11); (1. 27 D. 20, 1);

    ex vulnere mortuus servus (1. 46 D. 9, 2);

    ex corporis vitio accidere (1. 4 § l D. 21, 1);

    ex facto, postfacto (см.).

    4) no поводу, по отношению: ex re familiari - de re publica, operis novi nunciatio facta (1. 7 § 14 D. 2, 14); (1. 32 D. 48, 19);

    audire ex interdictis (1. 1 § 6 D. 1, 12);

    ex asse, ex parte heredem scribere (1. 19 D. 28, 2. 1. 72 D. 28, 5. 1. 142 D. 50, 16); (1. 19 pr. D. 29, 1).

    5) от, при означ. автора, виновника: damnum datum ex coactis ab alio (1. 2 § 12 D. 47, 8);

    coactus ex fideicommissario (1. 38 § 3 D. 28, 6).

    6) от (кем), ex hostibus capere, redimere (1. 20 D. 24, 3. 1. 3 § 21 D. 41, 2);

    desiderari ex persona aliqua (1. 7 § 2 D. 2, 8);

    fideicomm. relinquere ex aliquo (1. 2 D. 32);

    appellare ex sententia (1. 19 D. 49, 1).

    7) с, для определения времени, с которого что-нб. ведет свое начало, ex die (см. dies s. 2 а);

    ex eo tempore (1. 39. 42 D. 29, 1);

    ex quo;

    ex eo, ex quo;

    exinde, ex quо (1. 4 § 6 D. 1, 16. 1. 19 § 6 D. 21, 1. 1. 20. 28. § 1. 1. 37 § 2 D. 26, 7);

    ex testamenti facti tempore, an ex mortis numerari (1. 41 § 15 D. 40, 5);

    heres scriptus ex tempore, противоп. in tempus (1. 19 § 1 D. 29, 1);

    ex conditione vel in conditionem heredem facere (1. 15 § 4 eod.);

    ex continenti (см. continens s. 2);

    e vestigio (см. vestigium s. 4);

    ex tempore (см. tempus s, d);

    ex integro (см. integer s. 4).

    8) для обозначения должности, которую кто-нб. занимал: ex Quaestore sacri palatii (бывший quaestor), ex Praefecto praetorio;

    ex Consule (C. summa reip. § 2);

    ex Magistro officiorum dignitas (1. 1 C. 12, 16).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > e

  • 16 per

    (praep.) 1) чрез или по, a) о месте, напр. ad hortum per domum aditus (1. 41 pr. D. 8, 2. 1. 4 § 5 D. 1, 16);

    b) о времени, к, во время, в продолжение, per id temporis etc. (1. 1 § 2 D. 2, 12);

    per totam noctem vigilare (1. 3 § 3 D. 1, 15. 1. 35 D. 1, 3);

    per singulos annos, menses, dies (1. 8 § 6 D. 2, 15);

    c) чрез, посредством, при помощи, per iudicem reposcere (1. 13 D. 4, 2. 1. 3 § 1. 1. 9 pr. eod.);

    per calumniam (см.); (1. 17 § 1. 2. 1. 40 § 3 D. 2, 14. 1. 5 D. 12, 1. 1. 57 D. 24, 1. 1. 23. 49 pr. D. 45, 1. 1. 49 § 1 et seq. 1. 50 pr. eod. 1. 22 D. 21, 1. 1. 1 § 2 D. 41, 2);

    per servum aut filium (1. 5 eod. 1. 12 § 2 D. 49, 15. 1. 3 pr. D. 43, 24. 1. 1 § 3 D. 47, 10. 1. 18 § 5 eod.);

    per se обоз. сам по себе, для себя, напр. per se partes suas vendere, прот. communiter cum aliquo (1. 62 D. 17, 2. 1. 10 § 1 D. 41, 3. 1. 3 § 1 D. 41, 2).

    2) по причине, по, из, per imperitiam (vel rusticitatem) committere, facere aliquid (1. 6 § 7 D. 1, 18. 1. 7 § 4 D. 2, 1. 1. 53 D. 50, 17. 1. 26 § 4 D. 4, 6. 1. 9 § 5 D. 1, 16. 1. 9 pr. D. 28, 2. 1. 14 D. 1, 18. 1. 26 § 3. D. 12, 6. 1. 15 § 1 eod.). 3) по, на основании, amplius capere, quam per legem Falcidiam licuerit (1. 31 D. 35, 2. 1. 29 § 1 D. 22, 6. 1. 73 D. 45, 1. 1. 186 D. 50, 17);

    per contrarium = e contrario (1. 28 D. 3, 3).

    4) при клятвах - ради, напр. iurare per deum etc. (см. iurare). 5) очень, чрезвычaйно = perquam, в соединении с другими словами для усиления значения = пре, напр. interpretatio perdura et pernimium severa (1. 2 § 1 D. 48, 3);

    periniquum (1. 29 D. 26, 7);

    perabsurdum (1. 17 § 22 D. 47, 10. 1. 1 pr. D. 26, 10);

    permodica dos (1. 20 § 1 D. 11, 7);

    perraro (1. 5 D. 1, 3. 1. 3 pr. D. 4, 4. 1. 9 D. 1, 1. 1. 1 § 1 D. 1, 7. 1. 2 § 1 D. 37, 11).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > per

См. также в других словарях:

  • contrario — contrario, ria adjetivo 1. Que perjudica o causa daño: Piensa bien cuál es tu decisión, porque puede ser contraria a nuestros intereses. adjetivo,sustantivo masculino y femenino 1. Que se opone: Nos enfadábamos porque siempre defendíamos posturas …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • contrario — contrario, ria (Del lat. contrarĭus). 1. adj. Dicho de una persona o de una cosa: Que se muestra completamente diferente a otra; en el otro extremo. Idea contraria. U. t. c. s.) 2. Que daña o perjudica. 3. m. y f. Persona que tiene enemistad con… …   Diccionario de la lengua española

  • contrario — /kon trarjo/ [dal lat. contrarius, che sta di fronte , der. di contra contro ]. ■ agg. 1. [che è in opposizione a qualcuno o a qualcosa: io sono di parere c. ] ▶◀ antitetico, contrapposto, contrastante, opposto. ‖ divergente, diverso,… …   Enciclopedia Italiana

  • contrario — contrario, ria adjetivo y sustantivo 1) opuesto, hostil, dañino, dañoso, nocivo, perjudicial. 2) contradictorio. ≠ semejante. 3) …   Diccionario de sinónimos y antónimos

  • contrário — adj. 1. Que constitui o oposto de algo. = INVERSO 2. Que é contra, que discorda. = ADVERSO, AVESSO ≠ FAVORÁVEL 3. Que contraria, que contradiz. 4. Nocivo, prejudicial. • s. m. 5. Aquilo que constitui o oposto de algo. = OPOSTO 6.  [Linguística]… …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • Contrario — jeu de société {{{licence}}} Auteurs Odet l Homer Roberto Fraga Matthieu d Epenoux Illustrateur Cyril Saint Blancat Éditeur Gamme …   Wikipédia en Français

  • contrario —    contràrio    (s.m.) Ciò che è all opposto. Il concetto di contrario ricorre nella spiegazione di diversi procedimenti retorici: nell ironia, ad esempio, le parole vanno intese in un senso completamente opposto al loro senso proprio; il… …   Dizionario di retorica par stefano arduini & matteo damiani

  • contrario — (Del lat. contrarius.) ► adjetivo/ sustantivo 1 Que es opuesto o totalmente diferente a otra cosa: ■ la puerta se abre por el lado contrario. SINÓNIMO distinto ANTÓNIMO igual ► adjetivo 2 Se aplica al movimiento que sigue la misma trayectoria a… …   Enciclopedia Universal

  • contrario — a contrario sensu Loc. lat. que significa ‘en sentido contrario’: «De semejante manera, pero a contrario sensu, un acto moral o jurídicamente deshonesto no puede volverse lícito por la buena intención del sujeto» (Ramis Esencia [Ven. 2002]). Es… …   Diccionario panhispánico de dudas

  • Contrario — De forma general, contrario es todo aquello que se opone de cualquier forma o manera posible a algo. Según sea la forma de oposición y el algo a lo que se es contrario: Contrario como enemigo. Contrario como rival. Contrario como sentido opuesto… …   Wikipedia Español

  • contrario — con·trà·rio agg., s.m. FO 1. agg., opposto, contrastante: avere idee, opinioni contrarie, comportamento contrario alla morale, al buon senso Sinonimi: antitetico, contrapposto, contrastante, lontano. Contrari: concorde, identico, uguale. 2. agg …   Dizionario italiano

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»